Passie
Het is alweer veertien jaar geleden dat ik mijn beroep in het onderwijs verruilde voor het vak van chocolatier. Het was een sprong in het diepe. Ik heb menigeen in mijn omgeving laten schrikken toen ik vertelde dat ik mijn vaste baan in het onderwijs ging opzeggen voor het leven van ondernemer. Notabene als chocolatier. Ga je echt je geld verdienen met het verkopen van bonbonnetjes? Het was een vraag die vaak naar voren kwam.
Natuurlijk vond ik het ook best eng maar dat liet ik uiteraard niet blijken. In het begin was het lastig. Er kwamen zoveel dingen om me af. Ik moest ineens gaan nadenken over verkoopcijfers, marketing, klantenbinding, etc. Ik wilde gewoon bonbons maken en niet achter een computer zitten en me met dingen bezighouden waar niet meteen mijn interesse lag. Toch realiseerde ik me snel dat het één niet zonder het ander ging. Dat is ondernemen. Gelukkig deelde ik toen mijn onderneming met een zakenpartner en hoefde ik het allemaal niet alleen te doen. We verdeelden de taken en deden waar we beiden het sterkst in waren. Voor mij was dat het maken van de bonbons. Spijt heb ik nooit gehad van mijn stap naar ondernemer. Vooral toen ik merkte dat de zaak groeide en we heel langzaam een begrip werden in de omgeving. Klanten die speciaal terugkwamen omdat ze de bonbons zo lekker vonden. Het heeft me altijd een enorm gevoel van trots gegeven. En dat doet het nog. Inmiddels vind ik zelfs dingen als marketing en boekhouding leuk. Wie had dat gedacht?
